Kamogawa. Tropiciele smaków. Recenzja książki.
Ta książka to taki czytelniczy komfort food – jest milusia, otula swoim ciepełkiem i można ją przeczytać nawet za jednym zamachem. Leciutka jak ziarenko ryżu, przytulna jak domowe ciepło i wzruszająca. Kamogawa to nie jest żadna książka kucharska, tylko urocza opowieść o ojcu i córce, prowadzących razem restaurację/agencję detektywistyczną. Zamiast śledzić kryminalistów czy zaginione osoby, szukają jednak zaginionych smaków. Czy zdarza Wam się tęsknić za jakimś smakiem z dzieciństwa albo daniem, które jedliście przy okazji jakiegoś cudownego wyjazdu? Państwo Kamogawa pomogą Wam je odtworzyć w książce Hisashi Kashiwai!
Sposób na tęsknotę za daniem
Co zrobić, żeby znaleźć utęksniony smak prawie zapomnianego dania? Przyjść do małej, rodzinnej restauracji, zjeść coś pysznego, porozmawiać i poczekać dwa tygodnie. Po tym czasie zostanie on odtworzony! To baza całej historii, a tak naprawdę w książce mamy kilka odrębnych opowieści – o głównych bohaterach, ojcu i córce, prowadzących agencję detektywistyczną oraz o ich klientach. Każdy rozdział to inne danie, inna osoba jego poszukująca i inna historia czająca się za tęsknotą. Niektórzy będą tęsknić za daniem z dzieciństwa, za pizzą, którą jedli razem z dziadkiem, inni za daniem, które zaserwowano im na randce albo potrawą, którą chciałby spróbować zmarły mąż.
Te opowieści są pisane bardzo prostym, ciepłym językiem. Tak, jakby opowiadała Wam je Wasza babcia. Są piękne, wzruszające i chwytają za serce. To nie jest powieść wielkich lotów, którą będziecie analizować, odtwarzać, wspominać. To lekka, ale bardzo piękna lektura. I jednocześnie bardzo smakowita! W tle pojawiają się tradycyjne dania kuchni japońskiej, od których aż cieknie ślinka. Najlepiej czytać ją z pałeczkami w dłoni i z miseczką ryżu pod ręką!
Bardzo polecam i dziękuję Wydawnictwu Relacja za piękny prezent.
*współpraca barterowa
